De meeste paarden zijn gek op eikels. Zodra ze weten dat er eikels in de wei liggen, gaan ze daar graag naar op zoek. Dit is niet geheel zonder risico. Vooral onrijpe groene eikels zijn gevaarlijk.

Eikels bevatten een giftige stof, tannine of tanninezuur. Een klein beetje van deze giftige stof is niet erg, maar van te veel kunnen paarden ziek worden. Deze tannine of tanninezuur kan bloedvaten laten samen trekken, maar ook bloedstolling veroorzaken of eiwitten laten klonteren.

Eén van de symptomen en problemen die hierdoor kunnen ontstaan, zijn nierproblemen. De urine is donkerder gekleurd. Bij ernstige ziekte gaan de dieren binnen enkele dagen (soms zelfs binnen 24 uur) dood, bij minder ernstige vorm vermageren ze, maar herstellen ze binnen enkele weken. Soms echter wel met blijvende nierschade. Bij drachtige merries is er een verhoogde kans op abortus.

De meeste tannine zit in de jonge, groene eikeblaadjes en de onrijpe, groene eikels. Deze blijven normaal wel aan de boom hangen, maar tijdens storm en flinke windstoten, vallen ze in grote getale van de boom. Oude, rijpe, bruine eikels bevatten veel minder tannine en zijn dan ook veel minder gevaarlijk.

Kortom, het eten van rijpe eikels is, met mate, niet een erg groot risico. Maar zorg dat na een flinke storm de paarden niet de jonge groene eikels of blaadjes massaal opeten. Staan er veel eikenbomen langs de wei, zet dan een deel van de wei af met een stroomdraadje. Neem met drachtige merries niet te veel risico.

Bron: Boerenvee

Lees meer:
Gevaar van esdoornbladeren: Atypische Myopathie
Beheer van de paardenweide