Er wordt vaak een relatie gelegd tussen een grote hoeveelheid granen (zetmeel) in het rantsoen van een paard en het ontstaan van spierbevangenheid. Aan de universiteit van Minnesota is onderzoek gedaan naar de effecten van drie rantsoenen (weinig graan, veel vet, veel graan) bij paarden met terugkerende klachten van spierbevangenheid.

In het onderzoek werden melkzuurconcentraties en gehalte creatine kinase (CK) in het bloed gemeten. De melkzuurconcentratie geeft informatie over spierpijn en een hoog gehalte CK geeft aan dat er schade aan spieren is opgelopen.

In de studie zijn vijf volbloeden met spierbevangenheid gebruikt en drie gezonde paarden als controlegroep. Rantsoenen werden samengesteld om te voldoen aan de dagelijkse behoefte (laag graan en vet rantsoen) of hoger dan de dagelijkse behoefte (veel graan). Gedurende drie weken kregen de paarden elke week een ander rantsoen.  De paarden werden getraind en de CK activiteit en melkzuurconcentratie werden bepaald voor en na de prestatie.

Paarden met spierbevangenheid die een rantsoen kregen met veel graan, hadden significant meer CK activiteit en een grotere verandering vier uur na in de inspanning in vergelijking met het rantsoen met weinig graan. De hoeveelheid melkzuur was niet gecorreleerd aan de CK activiteit bij paarden met spierbevangenheid.

Conclusie:
Rantsoenen met veel graan en zetmeel die de dagelijkse behoefte aan energie overschrijden kunnen de kans op het terug keren van spierbevangenheid verhogen.

Het volledige rapport van dit onderzoek is gepubliceerd in het American Journal of Veterinary  Research.

Lees meer:
Spierbevangenheid