Wetenschappers aan de universiteit van Queensland (Australië) hebben een doorbraak bereikt in het onderzoek naar hoefbevangenheid. Bij hoefbevangen paarden worden vaak hoge concentraties insuline gemeten. De onderzoekers ontdekten dat de receptoren in de paardenhoeven die het eiwit IGF-1 horen te binden, bij sommige paarden mogelijk insuline binden. Als deze receptoren geblokkeerd kunnen worden, kan het optreden van hoefbevangenheid, waarbij insuline een rol speelt, in de toekomst mogelijk worden voorkomen.

Paarden hebben veel receptoren voor IGF-1 in de hoeven, maar geen receptoren voor insuline. IGF-1 en insuline lijken op elkaar. De wetenschappers vermoeden dat het daardoor mogelijk is dat IGF-1-receptoren door de insuline worden gestimuleerd en zich gaan binden aan het ‘verkeerde’ eiwit. Wellicht dat cellen in de binnenkant van de hoef die dit normaal niet doen zich hierdoor gaan vermenigvuldigen. Dit zorgt ervoor dat de binding tussen de hoefwand en het bot losraakt en hoefbevangenheid ontstaat.

De receptor die IGF-1 hoort te binden speelt bij mensen een rol bij het uitzaaien van kwaadaardige tumoren. In de humane geneeskunde wordt gewerkt aan het ontwikkelen van een medicijn dat deze receptoren kan blokkeren. Dergelijke medicijnen zijn mogelijk ook bruikbaar bij paarden.

Bron: Horses.nl