Water is onmisbaar voor leven. Een paard drinkt een aardig aantal liters per dag en krijgt daarmee niet alleen H₂O binnen, maar ook andere stoffen die in dit water zijn opgelost. Wanneer het de voeding van onze paarden betreft, besteden we praktisch alleen aandacht aan ruwvoer, krachtvoer en supplementen. Maar de hoeveelheid en samenstelling van het drinkwater heeft wel degelijk invloed op de gezondheid van een paard en is daarmee een aandachtspunt.

Ieder levend wezen heeft water nodig; een lichaam bestaat voor ongeveer 70% uit water. Dit water maakt deel uit van het bloed, de lichaamscellen en de ruimte tussen die cellen (intercellulaire ruimte) en eigenlijk alle andere delen van het lichaam. Een paard verliest water via zweet, urine, ontlasting en ademhaling. Dit verloren water moet worden aangevuld, wil het lichaam blijven functioneren. Daardoor bestaat er het fenomeen ‘dorst’: een signaal dat door het lichaam wordt afgegeven wanneer er watertekort is. Water wordt opgenomen door drinken, maar ook deels via de voeding, waar altijd een hoeveelheid water in zit.

Paarden komen uit een waterrijke omgeving en kunnen daarom, net als mensen, slechts een paar dagen zonder water. Een paard op rust drinkt in een normaal klimaat tussen de 3 en 7 liter per 100 kg lichaamsgewicht per dag. Voor een paard van 600 kg komt dat neer op 18 tot 56 liter. Onder warme, vochtige omstandigheden kan de wateropname met bijna 80% toenemen. De meeste dieren in ons land drinken leidingwater, maar ook (stromend) natuurlijk oppervlaktewater kan dienen als waterbron en sommige eigenaren hebben een grondwater- of regenwaterinstallatie voor hun paarden.

Of het nu gaat over leidingwater, oppervlaktewater of regenwater, het bevat altijd een hoeveelheid opgeloste stoffen. Calcium en magnesium komen in leiding- en oppervlaktewater voor in verschillende verbindingen en bepalen de hardheid en zuurgraad van het water. Hoe harder het drinkwater, hoe meer het water bijdraagt aan de totale aanvoer van calcium en magnesium in het paard. Regenwater is heel zacht en kan daardoor ook onaangenaam smaken, waardoor het minder goed wordt opgenomen.

Afhankelijk van de (kwaliteit van) de waterleidingen kunnen ongewenste stoffen in het water terecht komen, zoals lood. Ons leidingwater wordt uitvoerig getest en over het algemeen kun je aannemen dat het water wat voor mensen geschikt is, ook geschikt is voor paarden. Grondwater uit de pomp is niet gecontroleerd of getest en kan dus gevaarlijke concentraties schadelijke stoffen bevatten, zoals nitriet. Stilstaand (klein) oppervlaktewater kan een bron zijn van allerlei ziektekiemen en het is dus af te raden om dit water als (enig) drinkwater beschikbaar te stellen.

Een aantal punten zijn belangrijk om in de gaten te houden. Water met een hoge zuurgraad wordt niet graag gedronken. Dit is zacht water met weinig opgeloste mineraalzouten (zoals regenwater). Paarden lijken een voorkeur te hebben voor pH-neutraal water (pH 7,5). Naast zuur water wordt ook ijskoud water niet graag gedronken. Uiteraard is dit vooral in de winter van belang. Heel hard water bevat veel calcium en magnesium. Omdat deze mineralen met elkaar concurreren voor opname in het lichaam, kunnen wellicht tekorten ontstaan aan de ene, door een overschot aan de andere.

Veel mensen vergeten hoe belangrijk water is en vaak gaat het alleen om aanbod van ‘voldoende’ water in hoeveelheid. Maar dat is dus niet alles. Houd de kwaliteit en opname altijd in de gaten!

Lees meer:
Onderzoek: Voorkeur watertemperatuur voor paarden
Onderzoek: Paarden hebben afkeer voor zuur drinkwater
Water in de weide