Paarden kunnen met goed ruwvoer trainingen tot M dressuur makkelijk aan. Wat lastiger wordt het bij duursporten, zoals de endurance en eventing. Paarden die getraind worden voor deze disciplines hebben meer energie nodig dan dat ze met ruwvoer kunnen binnenkrijgen. Daarom is een extra energiebron nodig. Energie kan aangeboden worden door koolhydraten, vetten, eiwitten en ruwe celstof.

Koolhydraten
Zetmeel en suikers worden omgezet  tot glucose en door de spieren opgenomen en opgeslagen in glycogeen reserves. Zodra er arbeid wordt verricht wordt dit glucogeen weer omgezet in glucose. Onder invloed van zuurstof ontstaat er dan energie voor de spieren, daarbij wordt melkzuur (lactaat) en warmte gevormd. Krachtvoer, granen en muesli zit vaak vol met koolhydraten. Toch kan bepaald ruwvoer en weidegras ook veel suiker bevatten. Groot voordeel van duurtraining is dat de negatieve gevolgen van te hoge suikergift zoals bv. insulineresistentie minder snel zal optreden. Duurtrainingen hebben dan ook een positief effect op insulineresistente paarden.

Vetten
Vetten worden in de darmen omgezet in een glycerol molecuul en vetzuren. Ook de vetzuren kunnen door de spieren worden benut als energie. Groot voordeel hiervan is dat er geen zuurstof bij nodig is, geen melkzuur bij wordt gevormd en veel minder warmte bij vrijkomt. Paarden die deze vorm van energie krijgen bijgevoerd zullen efficiënter met hun spierenergie kunnen omgaan wat zeker bij duur trainingen in het voordeel kan werken. Vetrijke rantsoenen zijn dan ook populair in de endurance en eventing. Extra toevoeging van soja of maïsolie is een mogelijkheid, wel vraagt het extra hygiëne maatregelen omdat vetten snel bederven.

Eiwitten
Eiwitten kunnen ook door spieren worden gebruikt maar dit is zeer onwenselijk omdat het schadelijke restproducten als gevolg heeft en een extra belasting van de nieren is. Wel is het belangrijk om erop te letten dat een paard wel voldoende essentiële aminozuren binnenkrijgt. Deze kan een paard niet zelf aanmaken en zijn nodig voor honderden lichaamsfuncties. Ook bij de spieropbouw speelt dit een belangrijke rol. Luzerne is een goede bron van deze hoogwaardige eiwitten.

Ruwe celstof
Als de darmwerking bij paarden goed is kan de ruwe celstof dat een paard niet in de dunne darm kan opnemen, worden verteerd door de bacteriën in de blinde en dikke darm to vrije vetzuren. Voorwaarde is wel dat de zuurgraad dan hoog genoeg is. Als dit niet het geval is zullen er schadelijke gassen worden geproduceerd die kunnen leiden tot koliek en hoefbevangenheid.

Van nature halen paarden voor meer dan 80% van hun benodigde energie uit ruwe celstof door het eten van takken, grassen en kruiden. Bij duursport is dit echter onvoldoende maar het heeft absoluut een meerwaarde om de darmflora te optimaliseren wordt ook deze energiebron goed benut wordt. Dit kan met probiotica, kleine porties krachtvoer over minimaal 4 voerbeurten en het goed kauwen te stimuleren.