Iedereen geniet van de warme en zonnige voorjaarsdagen. Maar het zou Nederland niet zijn als we vervolgens weer een week temperaturen van rond de 10 graden Celsius te verwerken krijgen. Dan begint het eeuwige getwijfel met die regendekens: wel of niet eraf halen. Een hoestend paard wil je voorkomen, dus misschien toch nog even erop laten liggen. Daarnaast pakken we onze paarden vierkant in met peesbeschermers en springschoenen, want een blessure oplopen op de wei door een voorjaarsvreugdesprong willen we natuurlijk niet. Maar is dat allemaal wel nodig? Als je je paard te veel wil beschermen kan je paard nergens meer tegen en maak je er een watje van. En dat willen we natuurlijk al helemaal niet. Ondanks dat, denk ik dat mensen vrij gevoelig zijn voor het aanschaffen van materialen voor hun paard om hem te beschermen tegen weersinvloeden en mogelijke blessures. Maar staan wij wel stil bij mogelijke andere gevaren, zoals het ontstaan van koliek, diarree en hoefbevangenheid door bijvoorbeeld het sappige voorjaarsgras?

Gelukkig wordt de gemiddelde paardenhouder zich steeds meer bewust van het belang van goede voeding voor je paard. Kilo’s krachtvoer per dag is achterhaald en ruwvoer analyseren wordt hopelijk binnenkort de nieuwe trend in de paardensector. Maar hoe moeten we omgaan met dat sappige voorjaarsgras? Het gras begint nu langzaam meer te groeien, dus een paard wat al op de weide werd gehouden zal wennen aan het gras in hetzelfde tempo als dat het groeit. Dat is makkelijk. Maar veel paarden heb de afgelopen maanden geen grassprietje gegeten.

Als je de mogelijkheid hebt zou ik nu al beginnen om je paard zo nu en dan een half uurtje te laten grazen. Er staat nu nog niet veel gras, dus zich helemaal dik eten zal niet lukken. Je paard kan zo wel alvast wennen aan een andere bron van ruwvoer. Zet bijvoorbeeld je paard tijdens het uitmesten van de stal even op het gras in plaats van in de paddock. Dit is een mooie voorbereiding voor het ‘echte’ werk. Hiermee bedoel ik dat je paard weer hele dag het grasland op mag. Ik zou echter nog wel wat extra tussenstappen adviseren. Bouw het half uurtje grazen uit naar een paar uur verdeeld over 2-4 weken. Dit is de standaard periode die wordt geadviseerd voor een voerovergang.

Wanneer je niet de mogelijkheid hebt om de introductie van het gras te laten verlopen via een tijdschema, kan je er voor kiezen om strookbegrazing toe te passen. Hierbij zet je met een stroomdraadje bijvoorbeeld 1 of 2 keer per dag een stukje gras af waarvan gegeten kan worden. Een ander alternatief is het gebruik van een graasmasker. Hiermee kan de grasopname tot wel 80% verminderd worden. Zelf ben ik hier niet zo’n fan van, omdat ik het idee heb dat dit best frustratie op kan roepen bij een paard. Daarnaast lijkt het me ook niet fijn zitten. Maar goed, als dat de enigste manier is om een overmaat aan grasopname te voorkomen, dan stem ik VOOR gebruik van het graasmasker.

Bovenstaand is helaas allemaal niet zo zwart-wit wanneer we te maken hebben met een paard of pony die gevoelig is voor het ontwikkelen van hoefbevangenheid of insulineresistentie. Het suiker en fructaangehalte van het voorjaarsgras maakt het verhaal net wat complexer. Lees hier meer.
Wees dus voorzichtig met het voorjaarsgras, want gezondheid is niet te koop. Dekens en peesbeschermers wel, maar deze zullen je paard niet beschermen tegen abrupte voerovergangen en een hoog gehalte aan suiker en fructaan in het gras.