Hooi of kuilgras bij insulineresistentie?

Ik heb een 6 jarige arabische merrie, die een zeer ernstige, niet meer meetbare, insulineresistentie heeft. Ze staat nu in een paddock met natgemaakt hooi overdag en krijgt 250 gram Marstall Vito en een klein beetje slobber met vitamine E en selenium en een schepje magnesium erdoor. Ze loopt momenteel iedere dag 1 a 2 uur stap en soms draf. Ik wil nu voorkomen dat ze bevangen raakt, maar de een zegt voordroog en de ander zegt gewoon hooi, wat zou het beste zijn?

Antwoord:

Er is veel zorg besteed aan het rantsoen om dit zo goed mogelijk aan te passen aan de behoefte van een paard met insulineresistentie. Er is gedacht aan een laag suiker/zetmeel gehalte, geen weidegang en extra vitaminen en mineralen. Daarnaast zijn ook andere maatregelen genomen, zoals veel bewegen.

Over het algemeen is de kwaliteit van hooi constanter, waardoor dit meestal de voorkeur heeft. De grote wisselingen in kwaliteit van kuilgras kan een negatieve invloed op de gezondheid hebben, voor zowel de insulineresistentie als de spijsvertering.

Wat betreft het gemiddelde suikergehalte in hooi en kuilgras geven wij hierover meer informatie in de kennisbank: Voedingswaarde ruwvoer. Let op: deze waarden zijn per kg product. Hierdoor kunt u deze waarden niet 1:1 vergelijken van hooi en kuilgras.

Als deze waarden omgerekend worden naar droge stof komt het suikergehalte van hooi iets hoger uit, maar dit is een gemiddelde. De afwijkingen van dit gemiddelde zijn bij kuilgras velen malen groter dan bij hooi. Dit ontstaat door het verschil in kwaliteit/fermentatieproces.

Als u kiest voor een langstengelig, grof hooi dan is het suikergehalte over het algemeen lager en wordt de kans op vervetting voorkomen. Om zekerheid te krijgen over een partij hooi, kan dit geanalyseerd worden bij het BLGG in Oosterbeek. Dan is precies bekend wat er gevoerd wordt.

Meer informatie:
Insulineresistentie

Reacties (0)

Naam
E-mail
Reactie
Update	Houdt mij op de hoogte
Anti-spam