Hoe kies ik goed hooi of kuilgras?

Mijn paard heeft jaren lang last gehad van dunne mest en zat niet lekker in zijn vel. Nu heb ik het rantsoen gewijzigd van 2x hooi en 2x kuil naar 4x hooi en nu gaat het beter. Ik heb de volgende vragen: Is kuilgras geschikt voor paarden en waar moet het aan voldoen? Hoe lang moet het liggen op het land en in de baal voordat het gevoerd mag worden? Is hooi beter voor paarden of juist kuil? Hoe lang moet hooi van het land zijn voordat je het kunt voeren en ligt het er nog aan welke snede het is en hoe droog de stengels al waren toen het gemaaid werd? Is het beter uitgebloeid hooi te geven of maakt dit niet uit? Hoe kan de leek weten of het hooi/ kuil gezond is voor zijn paard? Wat zal er in het hooi van mijn stalbaas kunnen zitten waar mijn paard zo gevoelig op reageert?

Antwoord:

Kuilgras is van oorsprong voer voor melkkoeien en wordt gemaakt van voornamelijk raaigras, een grassoort die energie- en eiwitrijk is. Een typische ‘koeienkuil’ heeft een (laag) droge stof gehalte  van rond de 50% en ruikt friszuur. Soms wordt kuilvoer speciaal voor paarden gemaakt; er wordt dan later gemaaid, langer gedroogd voor inkuilen en soms worden weilanden zelfs speciaal ingezaaid met een voor paarden geschikt graszaadmengels, met relatief weinig raaigras. Voor gebruik bij paarden wordt kuil meestal verpakt in grote ronde of rechthoekige balen (in plastic).

Kuilgras is geschikt voor paarden, mits het aan een aantal voorwaarden voldoet. Eén van de belangrijkste punten is een hoog droge stofgehalte   (60-75%). Hoe natter de kuil, hoe zuurder en hoe meer gezondheidsproblemen het kan veroorzaken. Een zure kuil (of zuur voer in het algemeen) kan diarree en koliek veroorzaken en gooit de stofwisseling in de war. Een verzuurd maagdarmstelsel neemt minder voedingsstoffen op.

Kuil van uitgebloeid gras heeft een lagere voederwaarde dan kuil van jong gras. In uitgebloeid gras zitten zaadkoppen en in verhouding bevat het meer stengel dan blad. Hierdoor heeft zo’n kuil een lagere voederwaarde en een hoger structuurgehalte. De eerste snede is meestal rijker aan voedingsstoffen dan kuil van latere snedes, maar dit is niet perse negatief. Zo lang de kuil mooi droog is, hoeft een eerste snede geen problemen te veroorzaken. Lees meer over de voedingswaarde van ruwvoer

Kwalitatief goed ruwvoer (hooi of kuil) ruikt lekker (niet muf/schimmelig/rot), heeft een frisse kleur. Een mooi droge kuil voelt iets zachter aan dan hooi en ruikt iets zuurder, verder zijn de verschillen voor een leek nauwelijks waarneembaar. Een te natte kuil is vooral te herkennen aan een donkere kleur en een sterke friszure geur.

Hooi hoort eveneens fris te ruiken en een frisse kleur te hebben. Muf hooi kan, net als muf kuilvoer, schimmel en mycotoxinen bevatten. Deze laatste kunnen zowel op lange als op korte termijn problemen veroorzaken. BLGG Oosterbeek kan voor zowel hooi als kuilvoer een ruwvoeranalyse uitvoeren op voedingswaarde en mycotoxine. Voor paarden zijn er helaas geen normen bekend voor maximum toelaatbare gehaltes aan mycotoxinen.

Veel paardenhouders geven de voorkeur aan hooi, omdat het stabieler is (lijkt) dan kuilvoer en er minder kans is op schimmel. Kuilvoer heeft als voordeel dat het meer energie bevat (en er dus minder krachtvoer nodig is) en niet stoft. Het is daardoor geschikt voor stofgevoelige paarden. Zowel hooi als kuil kunnen giftige planten en/of andere ongewenste stoffen bevatten. Beiden hebben dus voor- en nadelen, aan de paardeneigenaar de beslissing wat hij/zij het meest geschikt acht voor zijn/haar paard.

Lees meer:
Alles over ruwvoer
Hooi en kuilgras vergelijken

Antwoord Marike Jacobs

Reacties (0)

Naam
E-mail
Reactie
Update	Houdt mij op de hoogte
Anti-spam